Tensile Testing – ASTM D-638
درک روش تست کشش (Tensile Test) برای اندازهگیری رفتار مکانیکی ترموپلاستیکها (Thermoplastics) تحت نیروی کششی و آشنایی با پارامترهای کلیدی آن.
خلاصه
تست کشش یکی از مهمترین و پرکاربردترین تستهای مکانیکی در صنعت پلاستیک است.
در این آزمون، نمونهی استاندارد پلاستیکی در دستگاه تست کشش (Universal Testing Machine) قرار میگیرد و با سرعت ثابت کشیده میشود تا لحظهای که دچار شکست (Fracture) شود.
نتیجهی آزمایش منحنی تنش–کرنش (Stress–Strain Curve) است که رفتار ماده را از آغاز تا شکست نشان میدهد.
پارامترهای اصلی و توضیح آنها
1. Tensile Strength (استحکام کششی)
حداکثر نیرویی که ماده میتواند قبل از شکست تحمل کند.
هرچه این مقدار بالاتر باشد، ماده در برابر نیروهای کششی مقاومتر است.
📈 در نمودار: نقطهی اوج منحنی تنش–کرنش.
2. Tensile Modulus / Elastic Modulus (مدول کشسانی)
نسبت بین تنش و کرنش در بخش ابتدایی منحنی (ناحیهی خطی).
این پارامتر میزان سختی یا صلبیت ماده را نشان میدهد.
در نمودار: شیب خط اولیهی منحنی تنش–کرنش.
3. Yield Point (نقطهی تسلیم)
نقطهای که ماده از رفتار الاستیک وارد فاز پلاستیک میشود.
بعد از این نقطه، تغییر شکل برگشتناپذیر است.
4. Elongation at Break (ازدیاد طول در شکست)
نسبت افزایش طول نهایی نمونه به طول اولیه، به درصد بیان میشود.
نشان میدهد ماده چقدر میتواند قبل از گسیختگی کش بیاید.
📏 عدد بالا = ماده نرم و انعطافپذیر
📏 عدد پایین = ماده سخت و شکننده
تحلیل منحنی تنش–کرنش
منحنی تنش–کرنش ابزار اصلی برای درک رفتار مکانیکی ماده است.
بخش ابتدایی منحنی (الاستیک) نشاندهندهی ناحیهای است که ماده پس از برداشتن نیرو به حالت اولیه برمیگردد.
در بخش بعدی (پلاستیک)، تغییر شکل دائمی ایجاد میشود تا در نهایت شکست رخ دهد.
این منحنی به طراح کمک میکند نوع تغییر شکل، سختی، و انعطافپذیری ماده را بشناسد.
جمعبندی
تست کشش، پایهایترین روش برای شناخت استحکام، سفتی و انعطافپذیری ترموپلاستیکها است.
پارامترهایی مثل Tensile Strength و Elongation at Break تعیینکنندهی نوع کاربرد ماده در قطعات مهندسی هستند — از پلاستیکهای سخت مهندسی گرفته تا پلیمرهای انعطافپذیر مصرفی.
